le serment des limbes

• grange'in gayet iyi olmakla beraber en iyi romani oldugunu da soylemenin dogru olmayacagini dusundugum eseri.
  
  kizil nehirler'in hareketine, mukemmel kurgusuna ulasamiyor belki ve siyah kan'daki gibi okudukca karizmatiklesen bir kotu adam yok ama oykunun ince ince detaylara indirgenerek sunulmasi, hikayenin icine girdikce temponun hizlanmasi, insani sarmasi ve sonunun da tas meclisi gibi yuh dedirtmemesi de yadsinamaz.
  
  ancak herkesin bahsettigi gibi kitapta yer alan dini bilgiler bir sure sonra illallah dedirtiyor. kahraman matthew'nun hasta gibi sigara icmesi de benim gibi sigaradan nefret eden bunyeler icin cildirtici bir etken. "saklanacak yer ararken filtresiz camel'imi yaktim", "sigara icebilir miyim diye sordum", "sigaramdan bir nefes aldim", bu satirlari okudukca kitaba girip o sigarayi adamin ustunde sonduresim geldi artik^*
  
  --- inner spoiler ---
  bir de kitapta ilerlerken olacaklari az da olsa tahmin etmek mumkun olabiliyor^**, acaba fazla grange romani mi okudum diye dusundurtebiliyor insani... ama tam emin olmadigim seyler de yok degil^*
  --- inner spoiler ---