spiritus

• antik yunancada sözcük basindaki vokalin nefesli ya da nefessiz okunacagina isaret eder. spiritus isareti saga dogru bakiyorsa (ki buna spiritus asper deriz) o vokal "h" sesiyle okunur ancak sola bakiyorsa (spiritus lenis) vokal oldugu gibi okunur. örnegin yunancada homeros yazarkan bu ismin ilk harfi olan omikron'un üstünde saga dogru bakan bir spiritus bulunur ki bu da bize o vokalin "h" sesiyle beraber okunacagini belirtir (böylece homeros diye okuruz, omeros diye degil). spiritus kücük harf söz konusuysa vokalin tam üstüne konulurken, büyük harf söz konusu oldugunda vokalin hemen sol üst kösesine konur.
  
  not: eger bir difthong söz konusu ise ikinci vokalin üzerine konur. örn: ou ve eı difthonglarinda spiritus üpsilon (o) ve iota (ı) nin üzerine konur.