17 ekim 2007 türkiye yunanistan maçı

• yine yumurta ve yine kapi: "merhaba muhtesem ikili, biz turkler yine seninleyiz!.!"
  
  "ama sen hele biraz kenara cekil sevgili yumurta, biz dayandik simdi kapiya..." sozlerini etmek istedigim mactir bu...
  
  zira evvel ahir omrumuzde elimizi kolumuzu sallaya sallaya, gule oynaya bir turnuvaya katilamayacak miyiz acaba diye dusunmeden edemedigimiz durumlardan birini daha yasamaktayiz millet olarak.
  el oglu ne guzel simdiden turnuvaya katilmis olmanin hazzini yasarken bizler yine kritik bir macin sancilarini cekmekle yukumluyuz. isimize gelince "dunya ucuncusu" bir takimiz deriz, ovundukce ovunuruz. ama disimizin kovugunu bile doldurmayacak rakiplere bol keseden puanlar birakip, yine ve yeniden en zor rakipten puan koparabilmenin hayallerini kurmaya baslariz. bizim milletce huyumuz mu yoksa makus kaderimiz midir, bir turlu cozememekteyim. guncel hayatimizda da boyleyiz cogumuz. faturalarimizi vergimizi ya da ozel islerimizi olabilecek en son saniyeye birakip, isimizi halledememe korkusuyla birlikte veryansin edip durmak. herhalde bu tutumumuz sporumuza da feci sekilde aynen gecivermis. "aa, dogru ya, o milli takimda oynayanlar da bizden. sahi nasil unutmusum" diyerek dalgaya vurmak istesem de, kendimi gerim gerim gerilmekten alikoyamamaktayim. hafta sonu spor programlarina bir goz atayim dedim; hepsinde ayni sarki caliyor; "bosna norvec'e bir yerlestirse de biz de rahatlasak"
  adamlarin bizim takimdan umudu kalmamis artik resmen. baska takimlarin maclarindan medet umar olmuslar hakli olarak. simdi suclayalim mi onlari bizim mactan daha fazla bosna norvec macini merak ettikleri icin? hayir. soyleyene degil, soyletene bak diye klise bir laf edecegim aflarina siginarak. kimlerin aflarina mi? milli takima emegi gecen herkesin tabii ki. buna degerli spor basiniz da dahildir, sakin kendilerini aklamasinlar...
  
  spor basini ile milli takim arasindaki soguk ruzgar, her iki taraftan cok bu zavalli milleti uzmekte ve umutsuzlastirmakta. boylesine hassas gunler yasanirken, kavga edip cekismek yerine kenetlenecek takati kendinde bulamayanlar, ne yazik ki bu millete ne kadar eziyet ettiklerinin farkinda degiller. biri birini yazisiyla yerlere vurur, digeri cikip macta hareket cekerek cevap verir, sonra hep birlikte banko alinacak macin ardindan puan kayiplari konusulur ve bu boyle surer gider... lafa gelince kimse toz kondurmaz kendisine, lakin yenilginin husranini tipki turkcell'in yeni reklaminda kenetlenen halk gibi tum turk halki hisseder. onlar aynen devam eder; biri yazisiyla cekistirir, digeri macta hareket ceker...
  
  sonucta ne mi olur? carsamba gunu gelir catar. gecmisimizden husumetimiz olan komsuyla karsilasilir. ilk maci farkli yenmis olmanin hakli gururuyla top oynanir. lakin kim bilebilir ki o topu oynayacak oyuncunun kafasinda ertesi gunu gazetede ne yazacagi meraki olmayacaktir? kim bilebilir ki yanlis yapma korkusunun boylesine koruklendigi bir macta kritik mudahaleden sakinmayacaktir hic bir futbolcu?
  
  evet, yine yumurta, yine kapi. biz dayandik kapiya sevgili yumurta, sen cekil kenara...