the devil all the time

• somut şeylerle ilgilenen, gerçekçi bir insansınız, kaçırmadan izlemeniz gerekir. üst bölümlerde, hayatını fanusta geçirmiş kimi yetersizlerin filmde kötülerin anlatıldığına ya da hiçbir yere bağlanmadığına dair yorumlarına itibar etmeyin.
  
  hayatı az çok kıyısından köşesinden anlayan biri, anılı filmi de anlayacaktır. kafa karıştıran bir durum da yok zira, film hayattan bir kesit sunan gabriel garcia marquez romanı tadında. tek farkı büyülü gerçeklik anlatımı yerine, fazla akılcı ve ayakları yere basan bir hikaye olması.
  
  son yıllarda gördüğüm en gerçekçi oyunculuklar ile en güçlü hikayelerden birini barındırması bir yana psikanalitik kuram da alttan alta çok iyi işlenmiş.
  
  --- spoiler ---
  
  arven'in yabancının aracında uykuya dalmamak için mücadele ettiği bölümde, düşünceleri akıp giderken; her ne olursa olsun babasını nasıl derinden rol model aldığını (hatta "belki o da babasının annesini sevdiği kadar seveceği bir kız bulmalıydı" kısmı en aleni oedipus metni), cinayetleri işledikten sonra çocukluğunun geçtiği evine aniden dönmek istediğini (yoğun stres anlarında en güvenli alana, çocukluğa ait bir şeylere sarılmak isteme hali regression ) , üvey kız kardeşine duyduğu aşırı bağlılık ve koruma içgüdüsünü (kutsanmış, güçlü ensest duygular tabu ) bir kül olarak değerlendirdiğinizde; işte gerçek bir hikaye diyebiliyorsunuz.
  
  gerçekten de, şerifin dediği gibi: some people were born just so they could be buried
  
  --- spoiler ---