kadınların evlenmek istememe nedenleri

• kendi adıma, evlilikle derdim yok da (bkz: #110290558) bahsettiğim bazı sebeplerden mesafeliyim. toplumda gözlemlediğim bir mesele var aslında, bir kadın olarak benim çok canımı sıkan şeyler oluyor ve bunun sebebi babalarıyla ilişkisi olmayan, olamayan erkeklerin orta yaşa yaklaştıkça problemlerinin derinleşmesi çoğunlukla.
  
  anneden sevgi, babadan onay alırız. cinsiyetten bağımsız olarak, her bireyin ilk sevgi ve yeterlilik bilincinin oluşması ebeveynler arasında paylaştırılmıştır. anne sevgi vermeli, baba onaylamalı. basit bir denklem... bununla beraber bugün 30-40 yaş arasında olan, 80’ darbesi sonrası ortamda büyüyen, babaları tarafından görülmemiş ve anneleri tarafından sevgiye boğulmuş çocukların “çocuk adam” kalmaları en büyük problemimiz bizim.
  
  biz kimsenin annesi olmak istemiyoruz, biz sevgiliniz, arkadaşınız, kadınınız, eşiniz olmak istiyoruz. ve “eş olmak” nikahla olacak bir şey değildir. kelimenin anlamını düşünün biraz, ne demek?
  
  ne yazık ki bu ülkede kadın erken oluşur, biz kız çocuğu olamadan kadın olmayı öğreniyoruz bu ülkede, erkekler ise erkek çocuğu olarak kalıyorlar. biz oğlumuzla niye evlenelim? niye annelik edelim? istediğini de istemediğini de söylemekten aciz, iletişim özürlü, yetersizlik hissini sözlü veya sessiz, fiziksel ya da duygusal şiddete çevirebilecek adamlarla neden bir akit imzalayalım? evlilik anlaşmadır, mülk paylaşımı, çocuğun haklarının korunması için bir anlaşmadır. ne yazık ki toplumda adalet terazisi şaştığı için aynı zamanda mülkiyet anlaşmasıdır: kadının mülkiyetinin resmen erkeğe verildiği iğrenç bir anlaşma.
  
  şimdi size soruyorum, ben konuşamadığım, derdimi anlatamadığım, hayat karşısında hissettiği çaresizliği yüzünden sevmek istediğimde sevemediğim, omzumun yanında omzunu hissedemediğim, “eş” hissedemediğim biriyle neden evlenmek için evleneyim? daha sevgili olmayı beceremeyen insanlar tarafından bu kadar üzülmüşken neden böyle bir yola çıkayım?
  
  önce babanızla problemlerinizi çözün erkek arkadaşlar: babanıza kendinizi ispat edemediğiniz için yaşadığınız eziklik belli ki annenizin kuş tüyü yastıklarıyla telafi edilememiş. ne zaman bu dengesizliği fark eder, yetişkin olup kendinizi oluşturmaya karar verirsiniz, o zaman birileriyle gerçekten ilişki kurabilirsiniz. yoksa işte hep fakbadi başlıkları gibi bir hayat...
  
  edit:imla