persefone

• 2004 cikisli "thruth inside the shades" ve 2006 cikisli "core" adlı birbirinden basarili iki albume sahip grup. her ne kadar sahsi gorusum olarak core'u birkac gomlek uste koyuyor olsam da grubun muzigini tanimak acısından ilk albumleri daha iyi bir baslangıc noktası olarak gorulebilir, zira aksi halde herbiri 20 dakikanın uzerinde 3 sarkılık bir albumu sindire sindire dinlemeniz gerekecek (japon surumu bonusu "train of consequences^*" coveri sayılmazsa tabi).
  
  ha bu demek degildir ki album bayıyor, tam tersine, boylesine yepisyeni bir gruptan beklenmeyecek olcude ve sasırtıcı derecede progressive bir isle karsı karsıya oldugunuzu kısa surede anlıyorsunuz. sıkı bir melodic death albumde rastlanabilecek rifflerden, bir anda, opethvari akustik gecislere tanık olmak dinleyenin saskınlık katsayısını biraz daha artıyor. bu gecisler ve esnasında vokalin iyicene akerfeldte yakınsaması hali, grubun ozgunlugune zerre dokunmuyor kanaatindeyim, zira sozkonusu genre progressive death olunca, o kadar oykunme kadı kızında da olur diyor, gaz kesmeden devam etmelerini diliyoruz^* .
  
  turu sevenler mutlaka duysun derim, nacizane.