balkon
-
sezai karakoc'un bir basucu siiri.
balkon
çocuk düşerse ölür çünkü balkon
ölümün cesur körfezidir evlerde
yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
anneler anneler elleri balkonların demirinde
içimde ve evlerde balkon
bir tabut kadar yer tutar
çamaşırlarınızı asarsınız hazır kefen
şezlongunuza uzanın ölü
gelecek zamanlarda
ölüleri balkonlara gömecekler
insan rahat etmeyecek
öldükten sonra da
bana sormayın böyle nereye
koşa koşa gidiyorum
alnından öpmeye gidiyorum
evleri balkonsuz yapan mimarların.
sezai karakoç
balcony
if a child falls down he dies, for the balcony
is the courageous bay in the houses
as the last smile on children’s faces disappear
mothers mothers are holding the iron bars of balconies
a balcony occupies in me and houses
a space almost as a coffin
you hang your linens as ready-made shroud
lean backwards in your lounge-chair as dead
in times to come
they will bury the dead in balconies
no one will rest in peace
even after being deceased
don’t ask me where i am heading
towards running towards running
to kiss the architects on their foreheads
who build houses with no balconies.
translated by s. k.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap