gadajace glowy

• kimsin sen? - ne istiyorsun?
  
  krzysztof kieslowski, yüzlerle konuşmak (1980) adlı kısa filminde insanlara kim olduklarını ve hayattan ne beklediklerini sorar.
  
  kronolojik sırayla ilerleyen kısa belgesel, 1 yaşındaki bir çocuk ile başlayıp 100 yaşındaki bir kadın ile sonlanıyor. toplamda 15 dakikalık montajlanmış kayıtlar, farklı yaş gruplarında ve farklı hayatlara sahip 79 kişiden kendini tanımlamasını ve hayattaki arzusu hakkında bahsetmesi temelinde dialoglarını içeriyor. bir varoluş sancısı olarak ne olduğunu ve ne yapmak istediğini anlamaya çalışan pek çok insanın sahip olduğu bilinmezlik ve belirsizlik o dönemde de açıkça görülebiliyor. beni etkileyen cevaplardan birkaçı ise şöyle;
  
  -bir eve sahip olmak ve onu boyamak istiyorum (bir çocuk-1976)
  -kim olduğumdan emin değilim ama kitap okumayı seviyorum (1970)
  -başka insanlar için bir şey yapabilmeyi isterdim. insanlar kendileri için çalışıyor. başkalarını düşünmüyor. onları anlamak ve maddiyata dayalı yaşamamalarını arzuluyorum.
  -ben yetimhanede büyüdüm. herkesin mutlu bir çocukluk geçirmesini istiyorum. çocuk olmak çok güzel bir şey. (1964)
  -ben bir kızım ve toplumun gerçekleri ile benim rüyalarım örtüşmüyor. iyi ya da kötü kriterlerim hakkında emin olmak istiyorum. (1961)
  - şimdiye kadar hiçbir şeydim. buna son vermek istiyorum. insan olmak istiyorum. (1959)
  -şimdi taksi şoförüyüm. kendimi daha özgür hissediyorum. (1934)
  -iki gizem arasında sıkışmış durumdayım. birincisi doğal gerçeklik-insanım-, ikincisi ise benim inançlarım. (1921)
  -2 hafta önce kocam öldü. stanislaw’ın dul eşiyim. hepsi bu. ne isterim? hiçbir şey.(1894)
  -yüz yaşındayım.
  +ne istiyorsunuz?
  -daha ne isteyebilirim. uzun yaşamak. oldukça uzun. (1880)
  
  belgeselden doğrudan alıntıladığım cümlelerin ötesinde, filmdeki yüz ifadeleri kelimeleri çok daha anlamlı ve tanımlı kılıyor. o yüzden eğer bu satırlara kadar okumaya devam ettiyseniz, 15 dakika ayırıp kısa belgeseli izlemelisiniz .