tamino

• onlarca kültürden sayısız müziği deneyimlemiş biri olarak indigo night şarkısına vurulduğum sanatçı. özel kategorisine koyduğum ender şarkılar arasında. (aşağıda şarkının kısa bir analizi mevcut.) bir diğer en çok sevilen eseri habibi de bu ilgiyi hak ediyor, chambers, sun may shine gibi kendine has atmosferini yansıtabildiği güzel başka şarkıları da var. ancak indigo night özel bir sınıfta. "keşke ben besteleseydim." dediğim o şarkılardan. nitekim kendisinin de en sevdiğiymiş.
  
  icra ettiği bu batı müziğinde ve bazen sözün telaffuzunda ya da anlamlarda doğu'nun o ezoterizmini, mistik ruhunu içten içe hissettiriyor. mısır kökenli oluşuyla çocukluğunda doğu kültürünü deneyimleyip oradan şarkılar da dinlemiş olması, üstüne üstlük kendisini gerçek anlamda bir sanatçı yapacak kadar müzikal ve edebi derinliğe ulaşmış olması bize bunları ve fazlasını vadettiriyor tamino için.
  
  "romantik yanın, seni suyun üstünde dalgalandırır ama her an düşebilme tehliken vardır. bu da seni incitebilir. nihilizmle ise daha az incinirsin; ama bu sefer de yaşıyor olmazsın.” cümlelerini kullanmış ve şarkılarını romantizm ve nihilizm arasındaki dengede buluşturmaya çalıştığını söylemiş. edebi derinliği, onun felsefi yaklaşımından geliyor.
  
  örneğin indigo night şarkısının sözlerine baktığınızda aslında nihilizmin içine düşmüş, mekanikleşmiş bir gezgini anlattığı fark ediliyor. öyle ki bu gezgin en güzel denilen yerleri görmüş. ancak hissiz, olanlarla arasında bir bağ yok. içine düştüğü anlamları yok etme, değerleri köreltme durumu onu bilinçsiz, alelade bir canlıya dönüştürmüş. (pasif nihilizm aşaması)
  
  ta ki o geceye kadar. indigo night ile kastedilen aslında bir renk. o gece gökyüzünün rengi indigo mavisi. gezgin için özel bir gece... çünkü bu kez gezginliğinin onu getirdiği yer, ona kendisini yeniden hissettiren yer. o yerdeki kızlar onu bir yere çıkarıyor ve şarkılar söylüyorlar. hayatın olağanca güzellikleri anlatılıyor şarkıda. bizim için kısa ve şanslı bir kesit olan bu hayatın anlama kavuşması gereken haklı yanlarını. gezgin ona sunulan bu anlamlar ışığını reddetmiyor ve yaşamın içinde buluyor kendisini, belki de ilk kez. (artık kendi değerlerini oluşturdu ve yaşamı anlama sahip) (bkz: friedrich nietzsche)