17

• birkaç sene önce bir anket yapmışlar. 17 size ne hatırlatıyor diye. ankette en büyük yüzdeyi sanırım teoman'ın şarkısı almış sonra da 17. yaş vs.
  bana ise (asal sayıları çok sevmeme rağmen) hiç iyi şeyler hatırlatmaz 17.
  bir gece saat 3.30 da, tatildeyken ben, amcamın telefonuyla uyanışımı hatırlatır.
  "biz sanırım bir daha hiç iştahlı iştahlı gülemicez" dediğim anı hatırlatır.
  arkadaşlarımın ölümünü hatırlatır.
  aile dostlarımızın enkaz altından çıkarılırkenki görüntülerini televizyondan izleyişimizi ve bağıra bağıra ağlayışımızı hatırlatır.
  babamın çaresizlik içinde telefonla birilerine ulaşmaya çalışıp, ulaşamayıp hıçkırıklara boğuluşunu hatırlatır.
  “kayıp listeleri”ni tanıdık biri var mı acaba endişesiyle takip edişimi hatırlatır.
  canım evimi, artık olmayan evimi hatırlatır.
  ömrümdeki tek isyanımı hatırlatır.
  spikerin “izmite ulaşamıyoruz, ne karadan, ne havadan” cümlesinin içimi nasıl yaktığını hatırlatır.
  “tüpraş patladı,patlayacak,insanlar dağlara gönderiliyor”u hatırlatır.
  bi de zülfü livaneli’nin “neylersin”ini hatırlatır niyeyse.
  ne teoman’ı hatırlatır ne de 17. yaşımı.
  zaten artık eskisi kadar sık da o geceyi hatırlatmaz.
  (bkz: 17 ağustos 1999)