türkiye'den siktir olup gitmek

• bu basligin mudavimi olacagimi, bu eylemi gerceklestirmeden once yazmistim; nihayet eylemi gerceklestirmis biri olarak yaziyorum: buna gercekten inanirsaniz, gercekten bir gun yapiyorsunuz.
  
  hani inanmak basarmanin yarisidir diyorlar ya, yine atalarimizin soylediklerinin arkasindayim.
  
  maalesef bir yerde ne vatan sevgisi, ne dogdugun buyudugun yer, ne anilarin, ne yasanmisliklarin onemi kaliyor. ulkenin geldigi hali goruyorsun, cehaletin gunden gune arttigini, bu cehaletin bilincli eylemlerle gunbegun pekistirildigini, toplumun her alanina kok saldigini, insanlarin medeniyetten her gecen gun daha da uzaklastigini, her gun kadin cinayetleri haberleriyle gune basladigini, nufusun buyuk cogunlugunun aclik ve yoksulluk sinirlari icinde yasadigini, calisan insanlarin hak ettiklerini kazanamadiklarini, dolandiricilarin yolsuzluk yapanlarinsa yere goge sigdirilamadigini, memlekette bir gram nefes alacak yesillik birakmadiklarini, birilerine rant saglamak icin peskes cekilen topragini- kurumlarini, odedigin vergilerin nerelere gittigini bilemedigini ama nedense hizmet olarak hic sana geri donmedigini, egitimin her gun daha da kalitesizlestigini, universitelerin iclerinin bosaltildigini...ve bunun gibi bircok sebebi bir arada goruyorsun, dusunuyorsun, yasiyorsun, sonra bunlarla daha fazla yasayabilir miyim diye idrak etme noktasina geliyorsun ve sonunda memleketi terketme karari aliyorsun. sonra aldigin bu karari uygulamaya gecirmeye karar veriyorsun ve bi bakmissin ki, elin ogullari sana gercekten hak ettigin degeri veriyorlar, gel diyorlar, gel bizim icin calis bize katki sagla diyorlar.
  
  henuz belki kisa bir zaman oldu ama, her gun haberleri ve ulkede neler olup bittigini yakindan takip ediyorum. su ana kadarki surecte, yaptigim eylemin hakliligindan hic suphe duymadim, umarim gelecekte pismanlik da duymam.
  
  belki de ben bu ulkeden s*ktirip gitmesi hayirli olmus biriyim. bilemedim.