melih cevdet anday

• “melih cevdet 'rahatı kaçan ağaç' adlı şiirinde mesut bir ağaçtan bahsediyor. o ağaç mesuttur; çünkü 'saadet' kelimesini bilmiyor. sadece tabiat içinde yaşıyor. tabiatsa güzeldir, sevilir; tabiat içinde ancak mest olunur. halbuki insanlar içinde yaşayan, insanlardan gönül çekmeyi, dert çekmeyi öğrenen insan kolay kolay mesut olamaz. ağacı, kuşu, karıncayı kıskanır. melih cevdet de aynı kıskançlığı duyuyor. 'rahatı kaçan ağaç' adlı şiirini şöyle bitirmiş :
  
  ona bir kitap vereceğim
  rahatını kaçırmak için
  bir öğrenegörsün aşkı
  ağacı o vakit seyredin”
  
  şairin işi/orhan veli kanık