üsküdar

• her gün başka bir yönüyle, sokağıyla, sürpriziyle kendini sevdiren, bence istanbul'un tartışmasız en yaşanılası ve en güzel ilçesi.
  
  * bir ilçe düşünün ki nakkaştepe, kuzguncuk, çengelköy, beylerbeyi, vaniköy, kandilli, kısıklı, altunizade, bağlarbaşı, selimiye, zeynep kamil gibi her biri birbirinden kadim semtlere ev sahipliği yapsın. hele boğaz hattı resmen rüya takım gibi. boğaz hattındaki her semti için ayrı şarkılar şiirler yazılır. fazla anlatmaya gerek yok. mutlaka beylerbeyi küçüksu arasını yürüyün.
  
  * dikine yapılaşma yoktur. genel yapılaşma bitişik nizam 3-4 katlı 50-60 senelik betonarme yapılardan mütevellittir. son yıllarda ilçenin dokusunu bozmayacak şekilde yeni binalar da bu eski binaların içinde boy göstermeye başlamıştır. yine hemen her semtinde eski ahşap yapılar tek tük de olsa vardır. kabul etmek gerekir ki bu 50 senelik binalar şehircilik açısından hoş değildir, öte yandan az katlı olmaları ve yıllardır varlıklarını sürdürmeleri üsküdar'a bir istikrar katmaktadır. yıllar sonra bile hemen her şeyi yerli yerinde bulabildiğiniz bir yerdir üsküdar. bu da nostalji seven bünyeler için geçmişleriyle olan bağın devamını sağlar. geçmişle olan bu bağ aslında sizi üsküdar'a da bağlar. yeniyle eskinin harmanlanması çok iyidir üsküdar'da.
  
  * eski osmanlı havasını en çok alabileceğiniz yerlerden biridir istanbul genelinde. eski camiler, külliyeler, konaklar.. her şeyin olabildiğince modernleştiği, özünü kaybettiği bir çağda sizi her daim 1800'lerin sonu 1900'lerin başına götürme potansiyeli vardır.
  
  * ulaşımını, konumunu ve bir ilçe değil aslında istanbul eyaletinin büyük bir şehiri olduğunu söylemeye gerek dahi yok. 500 metre mesafe içinde aklınıza gelen her türlü ihtiyacınızı karşılayabilirsiniz.
  
  eksilere gelelim:
  
  * otopark sorunu had safhadadır. bu zaten istanbul'un tüm merkezi ilçelerinin sorunudur. bunun dışında boğaz kenarındaki ve çamlıca tarafındaki koruları saymazsak, semt içlerinde yeşil alan yok gibidir. 200 metrekarelik yerleri park diye yuttururlar ve güldürürler. olması gerekenden 2 kat fazla insan yaşar. ha buna rağmen nasıl bu kadar sessiz bir yerdir ve huzur verir bunu da anlamak güçtür.
  
  * her ne kadar tarihi yapıları ve salaş hanları bir miktar görüntüyü kurtarsa da, merkez sahil kısmı tam bir keşmekeş ve zevksizlik abidesidir, gidip zevkle oturulabilecek pek fazla yer yoktur. onun için de soluğu her daim kuzguncuk'ta alırım.
  ha yine de facia bir yer olarak da gözünüzde canlandırmayın. üsküdar çok daha iyisini hak ediyor yoksa o meydan bu haliyle bile türkiye standartlarının üstündedir :)
  
  yüz katlı binalardan oluşan siteler ve ruhu ve geçmişi olmayan samimiyetsiz semtlerin yanında, üsküdar halen özünü korumakta ve moderniteye karşı olabildiğince baş kaldırmaktadır. klişe ama gerçekten ruhu var üsküdar'ın. her gün her sokağında bunu duyumsamak insanı hayata bağlıyor. kısacası seviyoruz merkez ;)