bozdoğan türküsü

• dedemin amcası çok eziyet çekmiş baykuş' un istibdatı altında. memleketinden kaçıp geldiği istanbul' da genç yaşta tutuklanmış, sonrasında itc' e katılmış. avrupa' ya kaçmış. belgrad, paris... peşinde hafiyeler olmuş, sürekli suikast atlatmış ve ömrü boyunca yan etkisi olarak suikastten korkmuş. buna rağmen memlekete dönmüş, milli mücadeleye katılmış.
  
  aile içinde anlatılan hikayelerden değil hakkında yazılan kitaplardan biliyorum.
  
  ve hep kızdım kendisinden bahsederken, anarken. yahu dedim; "ta oralara gitmişsin. niye dönüyorsun? belki biz de belgrad ya da belki paris yerlisi olurduk."
  
  sonra bir gün bu türküyü dinledim.
  
  bu türküyü söyleyen, marş bilen benim geçtiğim ritüellerden geçmiş bir orta anadolu gencini anladım.
  
  "öleceğiz doğduğumuz toprakta... "
  
  doğduğu topraklara ölmek için dönme ümidi ile yaşamış, doğduğu topraklara dönen / dönemeyen tüm fikri atalarımın ruhu şâd olsun. ışığı taşıyan elleri ölümlü idi. anadolu' ya taşıdıkları ışık ölümsüz.