harry potter

• son zamanlarda, bana uzun yıllar feelgood movielik yapmış amelie'yi, yıllık doz lotr ve matrix'imi bir kenara koyup sürekli bu hp fimlerini izliyor ve kitaplarını okuyorum. 30 yaşındayım, neden zamanımı bunlara ayırma ihtiyacı hissettiğim hakkında net bir fikrim yok. bugün esti, 7/2'nin konferansını izledim ve david yates'e sorulan, aşağıda yazdığım soru ve cevabı şu an içinde bulunduğum durumla ne kadar örtüşüyor, bunu fark ettim.
  
  +reporter:
  what is your personal explanation about this so big success of potter saga?
  
  -david yates:
  many reasons that these movies are successful. it is the beautiful books that they are based on that they have the global fan base. and eclectic series of characters, joe is very generous in creating this world and she has given us so many characters that are so vivid that is kind of someone for everybody. also the fact that the world offers something bigger. emma said it so beautifully, something bigger and more extraordinary than our ordinary lives and i think it as a sense of wishful fulfilment in story telling. and there are some very universal story telling themes of story telling; fight against good and evil, the power of love and faith, the feeling of loss, and death is a big feature in the movies, too. there is an interesting youtube documentary made, a life in a day, and i was talking to liza marshall who produced that. i asked "what kind of films did you get from all over the world?", and she said amazingly, a lot of these films that contributed were about death, people are interested in death. death is an issue that is not figured in hollywood, and sort of rulebook of how you make a popular film but death is a theme that runs through joe's books, the sense of loss and the sense of dealing with loss. i think there are many reasons that these films are successful.
  
  türkçesi:
  +gazeteci: size göre harry potter serisinin bu kadar başarılı olmasının sebebi nedir?
  
  -david yates:
  filmlerin başarılı olmasının birçok sebebi var. bunlardan bir tanesi, filmlerin üzerine kurulu olduğu ve dünya çapında birçok hayranı bulunan güzel kitapları. bunun dışında birbirini takip ederek ilerleyen karakterler. joe bizim için bu dünyayı yaratırken son derece cömert davranmış; o kadar canlı ve gerçekçi karakterler yaratmış ki herhangi birini kendi hayatımızdaki kişilere benzetebiliriz. bunun yanında bu dünya bize daha fazlasını veriyor. emma çok güzel bir şekilde ifade etti; bize kendi dünyamızdan daha büyük ve daha sıra dışı şeyler sunuyor, sanırım bu da hikaye anlatımındaki olmasını hayal ettiğimiz şeylerin gerçekleşmesiyle yaşadığımız tatmin duygusunu veriyor. hikaye anlatımında bazı temalar temalar vardır: iyi ve kötünün savaşı, sevginin ve inancın gücü, sevdiklerini kaybetme. filmlerde ölüm de büyük bir role sahip. "life and a day" adlı ilginç bir youtube belgeseli var, yapımcısı liza marshall ile konuştum, dünyanın dört bir yanından genelde ne tarzda filmler geldiğini sordum. şaşırtıcı biçimde belgeseldeki filmlerin büyük bir kısmının ölümle alakalı olduğunu söyledi. ölüm, insanların ilgisini çekiyor. ölüm temasına, hollywood'da çok sık denk gelmezsiniz, özellikle popüler bir film yapacaksanız bu yazılı bir kural gibidir. fakat joe'nun kitaplarında ölüm süregelen bir tema; kaybetme duygusu ve kayıpla başa çıkma. bence bu filmlerin başarılı olmasının birçok sebebi var.
  
  ___________________________________
  
  pandemi hepimizi ister istemez ölümle daha çok yüzleşmek zorunda bıraktı. kimimiz sevdiklerinin ölümüne şahit oldu, kimisi uzaktan izledi ama kendi hayatı ve sevdiklerinin hayatı için endişelendi, sağlıkçılar birebir içinde yaşamak zorunda kaldılar. evde kapana kısılmış otururken, dünyadaki varlığımızın, varlığın anlamının üzerine ister istemez daha çok kafa yorduk. bazen bilinçli bir şekilde düşündük, bazen kendimize hissettirmeden arka planda kafamızı kurcaladı. ben mesela ölüm fikriyle, varlığımın değersizliğiyle daha çok barıştığımı düşünüyorum. bunun beni daha çok iyiye odaklanmaya ittiğini düşünmeye başladım.
  
  sanırım harry potter da dışarının karmaşasından kaçıp saklandığım fakat yine kendimi buna çokça benzeyen, çok daha renkli bir dünya oldu benim için bu süreçte.
  
  ya da büyümeyi hâlâ reddediyorum.^*