beyaz ölüm

• "kar altında uykuya dalmak, dünyanın en güzel, en tatlı, en keyifli ölümüydü. acısız, sızısızdı. sessiz sedasızdı. kendini uykuya çabuk bırakana, beyaz bir kedi gibi, yumuşacık gelir, incitmeden alırdı canı. uykuya direnenin karşısına ise gelinliğini giymiş, duvağını takmış, dünya güzeli bir kız suretinde belirirdi bembeyaz ölüm. el ederdi, göz kırpardı, duvağını aralar; muhteşem kara gözlerini, eteğini kaldırır; diri bacaklarını, yakasını indirir; dolgun memelerini gösterirdi. karşı koyamaz, şehvetle koşarlardı gencecik canlar bu beyaz gelinin kollarına. uyumayı becerebilmek kafa tutmaktı, direnmekti beyaz ölüme..."
  
  ayşe kulin, veda isimli kitabında sarıkamış faciasından böyle bahseder...