ekşi itiraf

• mal gibi yürümeyi seviyorum ama gerçekten mal gibi. görseniz anlarsınız. böyle haldır huldur. sanki gitmem gereken bir yer varmış gibi aceleci, ama ulaşılacak bir yerin olmadığı belli olacak derecede amaçsız, yürüyüş yapmadığını belli edercesine değişken tempolu, eli kolu tuhaf hareket eden tekinsiz bir yürüyüş. dışarıdan görenlere bir sıkıntısı, bir rahatsızlığı var herhalde dedirtecek kadar umarsız. nesini seviyorum; zamanın ve mekanın içinde verdiği kaybolmuşluk hissini seviyorum. sanki daldan düşmüş bir yaprağım, yakınlardaki hiçbir ağaca ait değilim, rüzgar savurup duruyor. geçtiğim yerler hem dünyanın hiç görmediğim ücra köşelerine benziyor hem de uzaklaşmaktan korktuğum evimin dibine.