468 entry daha
  • ne zaman asi sempatizanlarini dusunsem tuncer abi geliyor aklima.

    asiri derecede ucak korkum oldugundan ucaga binmeden saglam demlenir, ucakta da devam ederim, yan etkisi olarak da nasil desem, az birazcik salca olurum yanimdakilere. bir gun finlandiya'ya ucuyorum, yanima oturmus orta yasli elemanin teki, ben 35'ligi almisim asagiya cekip duruyorum kafaya, yukselince zaten iyice vuruyor, benim salter gitti iyice sardim elemana, ismi tuncer'mis, otel isinde calisiyormus falan filan. ben bi yandan tuncer ile ugrasiyorum, bi yandan arkamdaki italyan teyzeye italya anilarimi italyanca anlatmaya calisiyorum, bir yandan onumdeki koltugunu agzima sokmus kelin kafasinin arkasindan isaret falan yapiyorum, tuncer abi de keyifli adam cikti hostesten viski istedi ikimiz dondurduk ucagi cilingir sofrasina, ondekiler arkadakiler sohbet muhabbet kiyamet kopuyor aq.

    neyse tuncer abi'nin de kafa guzel oldu bir sure sonra, bu da basladi bos bos konusmaya. abi dedim benim normalde ucak korkum var alkol rahatlatiyor ondan iciyorum bu kadar falan unsealed kardesim dedi, simdi beni iyi dinle. ucakta korktugunda her zaman sunu dusun, ve o sihirli cumleyi kurdu;

    "bu ucaga binen bu kadar insan bir sey biliyordur elbet degil mi?"

    orada tuncer abi'nin ne kadar hakli oldugunu farkettim, o andan itibaren de ucak korkum tamamen yok oldu.

    milyonlarca insan bu asiyi oluyor, burada olasi uzun vadeli yan etkilere dair endiselerinden bahseden arkadaslar simdi beni cok iyi dinlesinler;

    bu asiyi olan bu kadar insan elbet bir sey biliyordur degil mi?

    bir siz akillisiniz hiammina.
655 entry daha
hesabın var mı? giriş yap