süleyman'ın tapınağı

• bet amikdaş, beyti makdis, büyük mabed olarak da bilinir.
  efsaneye göre süleyman mabedi yaptırmaya karar verdikten sonra rüyasında tanrı'nın meleklerinden biri görünür ve "tanrı'nın adını onurlandırmak için yapacağın bu tapınağa tüm halkın kendi olanakları dahilinde katılımını sağlayacaksın" der. akabinde süleyman her sınıftan insanı sarayına davet eder, iş bölümü yaptırır, uzun lafın kısası fakir ve muhtaç kesime batı duvarının inşası düşer, halk gerekli inşaat malzemelerini, ustabaşlarını satın almış zengin kesimin aksine bin bir güçlükle koskoca taşları keser, yontar, tapınağın en son biten bölümü de bu olur. görev bitince tanrı ortaya çıkan eseri inceler, bakışlarını batı duvarı üzerinde durdurur ve "fakir ve muhtaç halkın el emeği ve alın teri benim nazarımda en değerli olanıdır. bu duvarı ebediyen kutsuyorum, tanrı’nın kutsal varlığı, batı duvarını ebediyen terketmeyecektir." der. hakikaten de onca yıl babil, yunan, roma saldırılarına rağmen orjinal mabedin yıkılmayan tek kısmı bu olur. (bkz: ağlama duvarı)
  bir başka hikaye de yavuz sultan selim'le ilgilidir. kudüs'ü fetheden selim oğlu süleyman (kanuni) ile şehri gezerken kan ter içinde kalmış, başında bir sepet bulunan yaşlı bir hıristiyan kadınla karşılaşırlar. sorduklarında sepetin içinde yahudilerin kutsal mabedinin üzerine dökmek üzere hayvan pisliği ve çöp olduğunu, bunun hıristiyan din adamlarınca emredildiğini, yüzyıllardır 30 günde bir buraya çöp dökerek buranın yok edilmesine ve izlerinin örtülmesine çalışıldığını anlatır. selim olayı başka kaynaklardan da teyid edince emirler vererek içinde altın ve gümüş sikkeler bulunan bir sürü kesecik hazırlatır, bunları pisliğin değişik yerlerine gömdürür. sonra halka kürek ve kova dağıtıp "altını bulan alsın" diyerek çöp dağının temizlenmesini sağlar. (hatta kendisinin bile kazma kürekle giriştiğini, "padişahını seven ondan feyz alsın, yaptığını yapsın" dediğini bile söylerler) velhasıl on bini aşkın insan 33 gün boyunca çalışarak batı duvarını bugünkü haliyle ortaya çıkarır, yavuz sultan selim çok memnun olur, tapınağın eski yerinin güzelce temizlenmesini, duvarın da gül suyuyla yıkanmasını emreder.
  son olarak (bkz: mescidi aksa)