kardeşle küs olmak

• eskiden olsaydı nasıl ya? derdim. kınamayın.. kınadığınız başınıza gelir derler ya bizimki o hesap oldu.
  kuzenlerim on yıl dır konuşmuyorlar. nasıl üüzülürdürm onlar adına. zaten onlar da bizim gibi iki kardeşler. birbirleriyle de konuşmayınca ne büyük boşluk olmuştur diye düşünürdüm. gel gelelim şimdi bizim de aramız limon. erkek çocuklarının bu denli ailesine karşı soğuk, umursamaz ve bencil olmasını aklım almıyor. küçüklüğümüzden beri hep onu savunurdum babama karşı. kaç defa iş batırdı, borç geldi kapıya olaysız kapattık. bedellisini binbir dille babama ödettim askere gitmesin diye... daha neler neler. taa ki evlenene kadar. geçen eşime ağlayarak kardeşlik evlenene kadarmış dedim. harbiden öyleymiş. zaten farklı şehirlerde yaşıyoruz. pandemi falan derken bir iki senede bir görüyoruz birbirimizi. ama benim onu özlediğim gibi o beni ne özlüyor ne önemsiyor. evine gidiyorum saçma sapan hareketler falan nasıl kalkacağımı bilmiyorum...
  yok sinimin bişi ığriyır, yok sinim yirgin, sinim histi, işimiz var işimiz var işimiz var... memleketi yönetiyorlar anasını satayım. en son gidişimizde tatil planlarından ötür görüşmeden ayrıldık..nasıl kırıldım, nasıl incindim anasını satayım böyle birşey olamaz. sorsan balayına gidiyorlar ama zaten iki yıldır birlikteler, bir yıldır da evliler. neyse ya ben aldım alacağımı. yolları açık olsun artık yapacak birşey yok. senede bir görüşüyorduk zaten onu da görüşmeyiveririz..
  ikinci çocuk yapmaktan bile vazgeçtim. kardeşlik şimdi böyleyse yirmi yıl sonra nasıl olur kimbilir..