12 entry daha
  • uzun bir anksiyete sonunda izlediğim filmdir. 1938, frank capra filmi. döneminin oscar'ını da silip süpürmüs. sinemayı hissettim diyebilirim. neden vardı? insanlar neden bir salona dolusup 2 saat boyunca bir perde izleme gereksinimi duydular? bir takım duyguları topluca hissetmenin ve reaksiyonlar vermenin hazzı ne tür filmlerden geçti? bu sorulara cok iyi cevaplar veriyor erken ve orta dönem amerikan sineması. büyük kitlelerin büyük tepkileri, vurgulanan noktaların sahne içindeki kusursuz inşası gibi bir filmi büyük yapan seylerin farkına varıyoruz.

    bu dönemde kurgu tekniğinin amerikan sinemasında modern biçimiyle oturduğunu gözlemleyebiliyoruz. tiyatral dönemden kalma egzajere tepkiler, ahmak bir mutluluğa sahip çizgi film karakterlerinin olduğu bir dünyada çok gerçek şeyler hissettim. güldüm ya, uzun süre sonra bir filmde güldüm, eğlendim. "kolenkhov" adında inanılmaz güzel yazılmış bir rus karakter var ki, onun icin bile acabilirsiniz. temelde her aşk dramasında olduğu gibi maddi ve sınıfsal olarak iki ayrı kutupta yer alan bir çiftin, engeller karşısındaki aşk yolculuğu gibi bir temaya dayansa da, zamanının ötesinde diyalog ve tespitleri var. sizi irite eden bir propagandanın tam tersine, rus devrimi ile ilgili şahane şakalar, hükümet ve vergi politikalarına karşın eleştirilerin de yer aldığı, tematik bir amerikan eğlence sinemasından fazlasını barındıran bir film. tesekkurler sinema.
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap