aparatçik

• apparatchikler, yönetim aygıtı dışında bir hiç olduklarından kendilerine herşeyi vermiş yönetim aygıtına herşeylerini vermeye hazırdır. bu gözü kapalı bağlılık safiyane, ulvi bir adanmışlıktansa çıkar ilişkisine dayanır daha çok.
  ülkenin, partinin yüce çıkarları bal tutan parmağını yalarcılıkla sınanmaktadır; buna muhalif eden troçki, radek, buharin, kamenev, zinovyev gibiler ise gürcü mitolojisinden aparılmış olarak, bir elinde güneş diğerinde ayı tutarken betimlenen stalin'in kahhar krallığından aforoz edilirler.
  
  biraz daha güneyde sıcak denizleri olan komşuda ise kuzeydeki kadar sert olmasa da benzer tasfiyeler açıktan ya da örtük yaşanır: ziya gökalp mahmut esat bozkurt'a, ahmet hamdi tanpınar behçet kemal çağlar'a, fuat köprülü yunus nadi'ye yerlerini bırakır.
  
  bütün patolojisiyle bir 19. yüzyıl devrimcisi olan besy'nin neçayev'i hiç uğramadı buralara bunu biliyoruz, şimdilik müteyakkuz halde temerküz etmeye çalışanlara bakıyoruz alesta.
  elbette ikinci defa tekerrür ettiğinde tarih artık fars/komedi oluyor ama sıra acaba doğru mu? belki de ilkinde komedi ikincisinde trajedidir...