aither

• ilkçağ doğa felsefesinden itibaren evrendeki boşluğu doldurduğu varsayılan, görünmez, geçirgen, her yeri kaplayan madde.
  platon'a göre (kratylos, 410b) aither, havanın (aer) en arı biçimidir (phaidon, 109a-110b; timaios, 58d). aristoteles'e göreyse "dört öğe"ye ek olarak, sonsuz döngüsel devinim içinde doğal bir biçimde hareket eden, gökcisimlerinin taşıyıcısı olan beşinci öğeye (quinta essentia, beşinci töz) karşılık gelir (gökyüzü üzerine i, 268b-270b).