a separate peace

• çekilen tüm acılara, içinden geçilen tüm karanlıklara rağmen bazen bir insanın -finny'nin mesela- nasıl masum kalabileceğini gösterir bu kitap. bununla beraber elwin lepellier (ki arkadaşları kendisine leper, yani cüzzamlı diye hitap ederler) kanalıyla kişiye deliliğin erken yaşta nasıl yerleşebileceğini de hafif hafif, doğal bir şekilde önümüze sunar. hatta kitabın sonlarına doğru savaş gibi periyodlar boyunca deliliğin normallikten daha normal bir ruh hali olabildiğine bile kanaat getirir insan.
  
  nedendir bilmem, bana hep catcher in the rye çağrışımı yapmıştır bu kitap bol bol. birini seven diğerini de kesin severmiş gibi gelmiştir hep...