accelerate

• r.e.m. kötü albüm yapmaz. onlara güvenebilirsiniz. onlar bizim dostumuz. bir önceki albümlerini hatırlıyorum; around the sun, 25 yıllık görkemli kariyerlerinin en zayıf parçasıydı. kötü değildi, ancak r.e.m. standartlarının düşmesine sebep olmuştu. yepyeni r.e.m. albümü "accelerate" ondan daha iyi. mükemmel mi? değil. asla bir murmur değil (onun gibisi bir daha gelmez zaten), bir new adventures in hi-fi de değil. ancak gidişatı, yönü iyi. zira müzik, 80'lerin ortasındaki o gürültülü dönemi anımsatıyor. lifes rich pageant / fables of the reconstruction günleri gibi yani. şarkılar hızlanmış, hatta ivmelenmiş^*.
  
  albüm kısa, 35 dakika. ilk şarkı living well is the best revenge iyi. ilk single supernatural superserious iyi. bir sonraki single olacağını tahmin ettiğim hollow man, imitation of life'dan bu yana çıkan en iyi r.e.m. single'ı olmaya aday. son şarkı i'm gonna dj önemsiz ama iyi (it's the end of the world as we know it'e bir gönderme mi mevcut acaba?). until the day is done düşük temposuna rağmen akılda kalıcı, single olacak kadar değil ama. sing for the submarine albümün ikinci yarısının en iyisi. albümün süresi kısa olduğundan sıkılmadan üst üste birkaç sefer dinlemek mümkün. ilk dinleyişten sonra en akılda kalıcı şarkılar 1^*, 3^* ve 4^* numaralar oluyor, birkaç dinleyişten sonra da bunun değişmesi pek mümkün gözükmüyor.
  
  "accelerate" r.e.m.'in eski garage-rock günlerine dönmek adına attığı en önemli adım olabilir. öyle olup olmadığını bize bir sonraki albümleri gösterecek. o güne dek "accelerate"i dinlemek iştah açıcı olacaktır. benim canım şimdiden murmur ve reckoning çekti, eski albümlerini ne özlemişim. r.e.m.'in rock alemindeki varlığının ne kadar önemli olduğunu bir süredir unutmuşum; sadece bunu anımsatması bile "accelerate"i hoş karşılamama yetiyor.