genetik hafıza

• yalnızca dna değil, rna aracılığıyla da sağlanan bir hafıza özelliği olabilir.
  
  canlılığın bilgisinin en uzun süreli olarak dna'da saklandığını biliyoruz. bu bilgi, kısa ve orta vadede değişmez olarak kabul edilebilir. araştırmalar sonucunda ortaya çıkıyor ki, orta vadeli hafıza problemi için canlıların geliştirdiği bir metod daha var; bu metodun çekirdeği ise rna molekülleri.
  
  bilimadamları, hafızanın ne menem bir şey olduğunu öğrenmek için basit canlıları deneylere tabi tutup kimyalarındaki değişimleri incelemişler. özellikle hücrelerdeki rna moleküllerinden şüphelendikleri için rna'ya odaklanmışlar. deneylerden biri şu şekilde tasarlanmış: solucanlar, bazı bölgelerine elektrik verilmiş bir alana yerleştiriyorlar. rastgele gezinmekte olan solucanlar, elektrikli bölgelerde çarpıldıkça zamanla bu bölgelerin özelliklerini tanımaya başlıyor ve elektriğe yaklaşmıyorlar. tamam, elektrikli bölgelerden sakınmayı öğrendiler.
  
  işin bu noktasından sonrası biraz korku filmlerine benziyor, diyor hoimar von ditfurth. bu 'öğrenmiş' solucanları doğrayıp güzelce öğüten manyak bilim adamları, bu yemekleri konudan tamamen habersiz başka solucanlara yediriyorlar. ve görüyorlar ki, elektrik hakkında kaydedilen bilgi yeni solucanlara aktarılmış! bu yeni solucanlar, elektrikli bölgelerden sakınma davranışı gösteriyorlar. ancak burada bilgi rna sayesinde mi, yoksa olası başka maddelerin sayesinde mi aktarılıyor çok açık değil sanırım.
  
  bir başka deneyde de, yine bir bilgiyi öğrenmiş bir canlıdan alınan rnaların bir başka canlıya aktarılıp, bu yeni canlının bilgiyi edindiğinin olumlu işaretleri gözlenmiş hatırladığım kadarıyla.
  
  görüyoruz ki, edinilmiş bir bilgi maddeye dönüştürülüp bir başka canlıda kullanılabilir hale bile gelebiliyor. [öldürdüğü cesur ve heybetli düşmanının kalbini yiyerek onun ruhunu kendine aktarmak isteyen aztekliyi bu bilgiler ışığında yeniden değerlendirmek gerekebilir.]
  
  gen transdüksiyonu olsun, bu örnekteki gibi bilginin molekül dizilimi şeklinde kaydedilmesi olsun, bunun gibi örnekler canlılar dünyasında bilginin oluşturulması, kaydedilmesi ve aktarılmasının varsaydığımızdan çok daha yoğun bir şekilde mevcut olduğunu gösteriyor. bu açıdan, 'kendini öğrenmekte olan bir evren' görüşüne kayıyor aklım ister istemez.
  
  edit 2015: fazla spekülatif, bilimsellikten uzak bir entri olmuş bu. dikkate almayınız.