sigur ros

• bu sigur ros'un en güzel tarafı sözlerin bir manaya geldiğini bilip de, ne manaya geldiğini bilemiyor oluşumuzdan kaynaklanıyor. neden dersen, andvari'yi dinliyorum misal, dinlerken o anki ruh halim ne ise bi takım manalar yüklüyorum, o manalar eşliğinde kafamda tam olarak bir kavrama ya da anlatıya sabitlenemeyecek ama çok güzel, taşkın bir dilin söyleyebileceğine inanmak istediğim bir duygu, bir his çıkıyor (oysa ki şarkı bie şelale cücesi hakkındaymış). o hisse en yakın şey nedir diye sorarsan müziğin, notaların, seslerin kendisidir derim. daha uzak ama benzer bir duygu nedir diye sor? sor bi. o da vakti zamanında r.e.m. şarkı sözleri albüm kartonetinde yazmazken her şarkıya götümden uydurduğum ve aslını öğrendiğim zaman benimkisinin çok daha iyi olduğunu düşündüren şeydir. o nedir bilemiyorum, uğraşsam bir isim veririm. daha da uzak bir şey varsa çocukken ingilizce şarkı dinleme kafasına yakın. daha da uzağı yarım porsiyon beytiye denk geliyor.