smert ivana iliça

• hasta ivan ilyiç'in çaresizce ölume teslim oluşu, karısı ve kızının merhametsiz, kibirli ve soğuk tavırları hatta bundan daha kotusu olan sahte yazıklanmaları, ölum gerçeği karşısında çevremizin bizden esirgediği sevgi ve merhametin ne kadar "hafifletici" unsurlar olduğunu duşundurmuştu bana.
  kanserli veya komada olan birçok insanın hastalık-ölum surecine şahit oldum hayatım boyunca. onlara bakınca ve etraflarında nasıl bir "teselli" dairesi oluşturulduğunu görunce ivan ilyiç kadar talihsizini görmediğimi duşunurdum.
  ivan ilyiç'in acılar içinde ölume bir kurtuluş gibi koşmasını derinden hissedip merhamet hissettiğimizi, bunu hissederken kendi sonumuzun bu bedbaht kadere benzememesi için dualar ettiğimizi itiraf edebiliriz sanırım.