ankara'da yaşamak

• yahu şu ankara'ya ilk kim gri yaftası yapıştırmışsa bulup yakasına yapışmak istiyorum artık. ben istanbul'da yaşayan bir ankaralıyım ve bu konuda söyleyeceklerim var. istanbul'un %90'ı en az 15'i birbirine yapışık binalardan oluşan vasat sokaklarda tek bir yeşillik görmeden yaşayıp gidiyorken gelmiş burada ankara gömüyorlar güya "gri" diye.
  
  şu gri diye beğenmediğiniz ankara'da mamak ve sincan dahil en varoş mahalleleri bile gezseniz bahçeli ve bahçesinde ağaçlar olan apartmanlar görürsünüz. hele hele bahçeli, emek, gop, çankaya gibi eski muhitlerde muazzam yaşanmışlıkları da olan geniş ve ferah ortamlar bulursunuz. benim ofis şişli'de, ev zekeriyaköy'de; maslak'a çıkana kadar bir tane ağaç bir tane bitki göremiyorum binalardan yahu. ama sonra ankara gri oluyor. mecidiyeköy'den gülbağ'a inerken değişik bir distopyaya geçmiş gibi hissediyorum ben. labirent gibi sokaklar, bitişik nizam sokağa yapışık binalar, daracık sokaklar... böyle şeyleri ankara'nın gecekondularında bile göremezsiniz, gelmiş ankara gömüyorlar. emin olun istanbul'da yaşamak zorunda kalmasam pılımı pırtımı toplar yarın ankara'ya ümitköy, çayyolu taraflarına taşınırım.