kötülük problemi

• tarihi çook eskilere kadar uzanan problemdir. pek çok düşünür bu konu üzerinde kafa yormuştur. kimisi "tanrı madem mutlak iyidir o halde neden kötülüğü yaratmış" demekte, kimisi dünyadaki kötülüğü "gül ağacındaki diken"e benzetmektedir. misal platon kötülüğün kaynağı olarak kötü ruhları görürken, gazali dünyanın olabilecek en iyi dünya olduğunu söylemiştir.
  tartışamalar süre dursun kesin bir sonuca varabilmek açıkçası kabil olmuş değildir.
  
  david hume ise şu sorularla irdeler konuyu:
  "tanrı kötülüğü engellemek istiyor da gücü mü yetmiyor?
  öyleyse o güçsüzdür.
  gücü yetiyor da kötülüğü önlemek mi istemiyor?
  öyleyse o iyi niyetli değildir.
  hem güçlü hem de iyi ise bu kadar kötülük nasıl oldu da var oldu?"
  bu çetrefilli sorulara herkesi tatmin edecek bir cevap mümkün müdür acep?
  "dünya imtihan dünyası, iyiye karşı kötülük olacak ki birinden birini tercih etmek mümkün olsun" demek de mümkündür. "madem güç tanrının elinde, dileseydi kimse günahkar olmazdı" demekte.
  kötülüğün iyiliğin bilinmesi için var olduğu iddialarına karşılık madem öyle birazcık kötülük olsaydı biz iyiliği bilebilirdik diyebiliriz pekala.
  
  bana kalırsa kötülüğün potansiyeli insanoğlunda mevcut ve onun açığa çıkması yine insanın elinde. bir yerde kötülük ve tanrının varlığını iradesini karşı karşıya getirmenin doğruluğunu da tartışmak gerekir.
  
  edit: bazı yazar arkadaşlar yukarıda david hume'un sorduğunu yazdığım soruların aslında epiküros tarafından sorulmuş olduğunu mesaj yoluyla iletmişler sağ olsunlar. entry'i çok uzun süre önce girmiş olduğum için nereden okuyup aktardığımı pek hatırlamıyorum açıkçası ancak arkadasların ilettiği bu bilgiyi siz saygıdeğer okuyucularımıza aktarmak istedim.