241 entry daha
  • yurtiçindeyken özlenmeyen-özletmeyen şeylerdir genelde. öncesinde; sevgili, arkadaş, aile özlenir her an yanında olduğun ve yanındayken yokluğunu hayal edemediğin, sonra boğazı gelir akla istanbul un, kokusu, karmaşası. sonra arayıp da bulamadığın o simit ve yanında beyaz peynir. benzetilmeye çalışılmış kebapları yedikçe mahallendeki uyduruk kebapçı bile özlenir. kalış süresi uzunsa; türkçeyi özlemeye başlarsın, aynı dili konuşup da anlaşamadığın insanları özlersin, sokaktaki burun kıvırdığın adamı-kadını özlersin. bakkalın, dolmuşçunun, kısaca esnafın gereksiz muhabbetini özlersin. bir dönem gelir küsersin "yurtiçi"ndekilere, yalnız bırakmışlardır seni, düşünmezler neleri özlediğini.. ama sonunda fark edip, dönüş zamanını bekler ve sadece anlaşılmayı özlersin yurtdışında..
2158 entry daha
hesabın var mı? giriş yap