frida kahlo

• tastamam bir acı zanaatçısıdır efendim frida hanım.. hatta geçirdiği meşum kazadan sonra "başıma gelen en iyi şey acı çekmeye alışmaya başlamam" diyerek olanca manasızlığını tattığı yaşama devam etmeye karar vermiştir.. keza, ruhunun ve öz yaşamının kederleri bir yana, zaten olanca acı dolgulu bir zaman ve mekanda varolmuştur ya frida'anım..
  
  "önce başka bir otobüse binmiştik. ama küçük şemsiyemi unuttuğumu görünce, aramak için indik, beni harabe eden otobüse böylece bindik. kaza bir kavşakta oldu... insanın çarpışmanın farkına vardığı, ağladığı doğru değil. gözümden bir tek damla yaş akmadı ve demir çubuk, kılıcın boğayı delmesi gibi beni deldi geçti." diye dillendirdiği kazanın reçetesi üçüncü ve dördüncü omurga kemikleri kırılması; kalçada üç, sağ ayakta onbir kırık, sol kalçadan giren ve vajinadan çıkan demir çubuğun yol açtığı derin yara, cinsel organda sol dudak yırtılması olan kahlo, uzun süreler alçı ve acı korsesi içinde yaşamına devam etse de, aktif siyaset hayatından bile geri durmamış, zapata'nın bir mirasçısı olarak komünist partiye üye olmuştur..
  
  sonrası ise aşk ve tutku günleridir, nitekim ailesinin çokçok şişman bir breughel olarak tanımladığı sabık aşkı diego rivera kahlo perdesinin başrolünü kapmıştır bu günlerde.. akabinde yan rollerden birine de troçki beyi almıştır a, troçki'nin zevcesi hadiseyi çakozlayınca, frida terketme makamından çalmıştır..
  
  ne senle ne de sensiz diego'yla devamlı y eksenini zorlayan eğriler çizen ilişkisi, kahlo'nun tek yaşam enerjisidir.. sağlığı asla düzelmemiştir, içindeki ölümden gına getirmiştir handiyse; işte o debdebede uçan kaşlarının ortasındaki diego beyden de ayrılmaya karar vermiştir, -tabii diego'nun aşırı karı-kız düşkünlüğü de mühim bir sebeptir buna, kendi de düşkündür gerçi ya.. lakin ayrılık, frida hanımın günlüğüne şöyle yansımıştır:
  
  "başlangıç diego/
  yapıcı diego/
  çocuğum diego/
  ressam diego/
  babam diego/
  oğlum diego/
  sevgilim diego/
  kocam diego/
  dostum diego/
  anam diego/
  ben diego/
  evren diego"
  
  bu temsili ayrılık, diego beyin de yoğun çabalarıyla sona ermiştir elbet: 8 aralık 1944'de rivera'nın doğumgününde ikinci kez evlenmiştir bu iki ucu aşklı değnek.. frida hanımın, 1953'de kesilen bacağının ardından bıraktığı son not da şu olmuştur:
  
  "çıkış yolunun güzel olacağını ve asla geri dönmeyeceğimi umarım".. hulâsa, dünyadan çıkış yolları'ndan birini bulması hasedimin yegâne sebebi olmasa da, olmuş gibi yapayım ben şimdilik efendim..