yavru kedinin ölümü

• nasıl, ne şekilde ve gerçek sebebi kim olursa olsun, hep kendinizi suçlayacağınız ölümdür.
  1998 yazının sonlarıydı, 4 yıllık bir yurt hayatından sonra bir öğrenci evine çıkıyordum. yurt hayatım boyunca hep hayalim olmuştu, bir kedi büyütmek, bir kedi ile beraber yalnızlığı paylaşmak. yeni doğmuş bir yavru kedi aldım, pofidik gri tüyleri vardı, muhtemelen bir iran karmasıydı, o kadar küçüktü ki daha gözlerini zor açık tutuyordu, uykucu ve oyuncuydu. o yaz fransa dünya şampiyonu olmuş, zidane idolümüzdü, yavrucuk toplarla öyle güzel oynuyordu ki adını bu yüzden zizou koydum. bir hafta geçmişti hayatıma girmesinden bu yana, veterinere götürdüm aşı olması için, daha küçücüktü, avucumun içinde kayboluyordu. veterinerin aşısından bir gün sonra, o zor durduğu avucumun içinde son defa uykuya daldı. belki yaşının küçüklüğünden, belki aşının dozundandı ama ben hep kendimi suçladım, belki onu almasaydım, onu veterinere götürmeseydim, daha iyi baksaydım, şimdi hala uyuyor olabilirdi sıcak bir şekilde göğsümün üstünde, hala koşuyor olabilirdi toplarının peşinde.
  bunca yıl sonra - tam on yıl olmuş - gözümün önüne gelir o gri uzun tüyleri, o siyah hüzünlü gözleri ve topun arkasından o koşması ve ben gene, bir kez daha, kendimi bir cani gibi hissederim.