4 entry daha
  • güzel çocukluğumun en büyük hayal kırıklıklarından biriydi. bu tekerlemeyi ya da her ne haltsa ilk öğrendiğimde bunu başkalarına yapmak güzeldi. ilk başlarda eğlenceli gelmişti. fakat bunu yapmaya devam ettikçe sonsuz diye bir kavramın varolduğuna şahit olmuştum. bunu kaç kere üst üste sorabilirdim? bunun sonu neydi? acaba karşımdaki ne derse bunu karşımdakine anlatabilecektim? peki bu durumda karşımdakine masal diye ne anlatacaktım? yoksa herşeyi sorgulayıp ayrıntılarına kadar düşünmeye çalışan pis bir basak burcu erkegi olmanın ilk evrelerimiydi bunlar? bakın bu entry'de bile kendi kendime kaç tane soru sormuşum lanet olsun bunu çıkartanı...
hesabın var mı? giriş yap