2 entry daha
  • bu sabah bir kez daha izleme zevkine erdiğim türk filmi. filmin yapımcısı, belgin doruk'un eşi özdemir birsel. filmde dikkati çeken; ilk sahnelerde alışık, ışık ve doruk üçü kolkola avrupanın ünlü meydanlarında kameraya doğru yürüyorlar... ve ilk açılış sahnesinde ekranda şu yazı görünür: istanbul 1962

    doruk'un gerçek hayatta büyük bir aşkla bağlanıp ilk kocasını * terkettiği nüzhet özdemir birsel de, eşinin bu en şaşaalı döneminde sürekli senaryo yazıp, filmlerinin yapımcılığını yapmıştır ki, bu film de o filmlerden biridir.

    kadroya bakıyorum da, ne kadar çok giden olmuş

    (bkz: ayhan ışık)
    (bkz: sadri alışık)
    (bkz: belgin doruk)
    (bkz: hulusi kentmen)
    (bkz: şaziye moral)
    (bkz: nubar terziyan)
    (bkz: suna pekuysal)
    (bkz: avni dilligil)
    (bkz: vahi öz)

    hazine gibi bu filmler.
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap