münchausen by proxy sendromu

• dms iv'da factitious disorder'ın alt gruplarından biri, birisi olarak sınıflandırılmış sendrom.. tuhaf.. linkte, hakkında genel bilgi bulmak mümkün:
  (http://www.psychnet-uk.com/…s_disorder_by_proxy.htm)
  
  benim bu sendromla tanışma sebebimse, merak: "var mıdır böyle bişii??" diye arayarak/sorarak filan, "hımm, varmış.." oldum-
  ki, zaten psikolojik rahatsızlıkların, kişi başına tekabül edebilecek özelliklerle sınıflandırılmasına doğru evrilirken psikolojinin kendisi, zor olmadı haliyle..
  neysse,, konu bu diil.. şu: bu anne/babanın, 'bu..' türden bi girişimle, çocuun kendisini/doktorları filan: çocuun hasta olduğuna inandırabiliyor olması, aslında normal: azıcık tıp b/ilgisiyle mümkün: test sonuçlarının istediği gibi çıkması için ebeveynlerin uyguladıkları yöntemlerin çeşitliliği konusunda da hayal kurmaya gerek yok: zira, testlerin optimal sonuçları hakkında da bilgiler gayet ulaşılabilir durumda..
  
  bu sendromun bana ilginç gelen başka bi özelliği de, özellikle anne tarafından uygulanmasının nedeni: aslında buradan b/orderline kişilik bozukluğuna dahi kapı açılabilir: zira, ilgi açlığı öylesine tatmin edilemez boyutlarda ki, bi bpd ile arasında pek de bi fark yok: ilgi çekmek/başkalarını manüple etmek için kullandıkları vücut: biri, birisi kendini kullanırken, diğeri çocuunu kullanıyor.. ayrıştıkları noktaysa, mbps'in kendisini, bpd'den daha çook sevmesi: zira, ilgi açlığını tatmin etmek için, intihar teşebbüsünü seçmek yerine, çocuunu hasta ediyor/olduğuna inandırıyor-
  belki, biraz da narsisizm var bünyesinde-
  ama çook ii "ii anne.." rolü yaptığı kesin..
  
  peki ya çocuk?? neden karşı gelmiyor, neden doktorlara filan: "annem yapıyor bütün bunları.." demiyor/diyemiyor: bi sebep, anneden korkmak olabilir, bi sebep de, sadece anneye güvenmek-
  ki, bi çocuk/yetişkin için gayet olağan bi durum bu..
  ama, herr iki durumda da, mbps tanısı konulması imkansız gibi bişii-
  kaldı ki, çocuu "konuşmamaya.." ikna edebilmeyi dahi başarabilir bi anne: duygusal/fiziksel terörüyle..
  
  peki, tümm bunlar onu/yaptıklarını haklı çıkarır mı?? belki.. ben kızamıyorum pek aslında: çocuk/anne mefhumlarını bu kadar abartmak zaten gayet hastalıklıyken, üzerine de ahlak vs.. sosu dökmek çook gereksiz olur..