georg trakl

• eski bir albüme
  
  ikide bir çıkıp geri geliyorsun hüzün,
  ah yalnız ruhun yumuşaklığı.
  yanarak sona eriyor altın rengi bir gün.
  
  kibirsizce boyun eğer acıya her sabreden
  hoş bir sada ve hafif bir çılgınlıkla çınlayarak.
  bak! akşam oluyor daha şimdiden.
  
  tekrar geliyor gece ve inliyor bir ölümcül
  ve acısını paylaşıyor bir başkası.
  
  sonbahar yıldızlarının altında korkarak
  her yıl daha öne eğilmekte baş.