yatık sekiz

• atilla atalay'ın en okunası hikayelerinden. güzel zamanların hikayesi. "an" içinde yaşayabilenlerin anlayabileceği, yatık sekizi dakikalara sığdıran, kimi zaman arabanın ön koltuğunda, farkında olmadan yakılan araba ışığında okunan, gidilen yeri önemsizleştiren, "ne kadar güzeliz, ne kadar güzeliz..." demekten keyif aldıran hikaye.
  
  ne kadar güzeldik.
  
  "evet yatık sekiz... değil ama öyle olsun. şu an için olsun peki. bitip kaybolmak isteyinceye kadar. oturup günümüzün dolmasını bekleyelim. hem belki o “şu an” lardan birinde takılı kalırız. olamaz mı? şu an için o bile olucakmış gibi gözüküyo.
  
  “üç değil, beş değil, sekiz tane... ama yatık sekiz.”
  
  ben de tekrarladım. kendimi çok zorladım, biteceği zamana dair aklıma birşey gelmedi. yine çok mu acı çekerdik... varsın olsundu. hem, şimdi böyle sarılıp uzanmışken, o “artizin” dediği gibi...
  
  ne kadar güzeliz... ne kadar güzeliz."