onur saylak

• (yarattığı karakter sebebiyle özcan alper'i ve oynamadığı için onur saylak'ı seyirci selamı ile selamlıyorum)
  
  oysa oyuncu olmayanların bile
  oyun oynadığı bir yaşamda yusuf
  eski telgrafhanelerden tez gel sabahlarımıza
  kollarından sarkan el örgüsü hırkalarda
  üzeri örtük dirençlerin dili
  biz anladık
  bz anladık annenin ne söylediğini
  bir tulum sesinde uğurlanan yılların izi kalmasın üzerinde diye
  duvarların nemi kalmasın diye anan
  hep dışarıda yatırıyor ya seni
  zaten anadan başka kimin aklına gelir
  acıyı kovalamak
  çünkü biz bir köpek gibi kaçarız hüzünlerden
  hüzünler ki bizden bir adam çıkarır ortaya
  
  dağların öteki ucunda da olsan varlığın
  içimize sızan yusuflar gibi çoğalır
  anlıyorum ki vicdanımın körelen keskinliğiyle
  bedel bizim kazandıklarımızla ödenen birşey değil
  çıplak ayaklarınla çıktığın doktor yanı şahit
  seninki teslimiyet değil
  bak utanıyorum sana çok güzel bir adam olduğunu söylemeye çünkü konu bu değil.
  yani mevsim sonbahar ı geçti.
  kışın ağaçlar sarı bile değil.
  çıplağız. bütün duygulardan çıplağız yusuf.