baba

• bazen söyleyememenin en çok acı verdiği kelimedir.
  eğer içinde sizin olmadığınız bir aileyle sizden çok uzak bir şehirde yaşıyorsa en çok özlenendir.
  çocukken “benim babam senin babanı döver” diyememenizin ve her babalar gününde anlamsız bir boşluk hissetmenizin yegane sebebidir ayrıca..
  size bisiklete binmeyi, balık tutmayı, yüzmeyi öğretmemiş, iyi geceler öpücüğü vermemiş, nasihat etmemiş, elinizden tutmamış ve en kötü anınızda bir gün her şeyin güzel olacağından bahsetmemiş, umutlu hikayeler anlatmamış adamdır. anneyle her aranız bozuk olduğunda evdeki kasvetli sessizliktir. kendini güvende hissetmemek ve kimseye güvenememektir.
  insanlar taşlaştığınızı düşünürler ama kendisini ne kadar özlediğinizi kimseye itiraf edemeseniz de yokluğunu hep hissettiğinizdir.
  arkadaş ortamlarında konu ne zaman çocukluk anılarına gelse, ne zaman birileri benim babam diye başlayan cümleler kursa boğazınızda düğümlenen birşey hissetmektir. hatıralarınızdaki eksiklikliğin, acaba babam yanımda olsaydı diye başlayan soru cümlelerinizin sebebidir.
  
  eğer orda bir yerlerde olduğunu bile bile kendisine söyleyemiyorsanız acı vermek dışında anlamı olmayan kelimedir “baba” .