efe demir

• ailesine sabır diliyorum her şeyden önce.
  
  yazdığı maile istinaden muazzam bir bunalımla canınına kıydığı çok açık. elbette tek derdi mobbing değildir ama kararına etkisi büyük olduğu belli.
  
  şimdi düz mantıkla insanlar soruyor kalifiye elemansın, e durumun da iyiymiş öyleyse neden? belki sistemin bir çarkı olmayı yediremedi, belki tertemiz kalbiyle söylenen her şeye inanıp, sonrasında kandırıldığını farkedip kaldıramadı, belki deprem ve sonrası yaşananları eli kolu bağlı izlemek onu kahretti. belki hakikaten bir şeyleri değiştirmek adına, bazılarının hayatına dokunmak adına kendini kurban seçti. belki hepsi belki hiçbiri. ama sonuç olarak pes etti. mekanı cennet olsun. herhangi birimiz onun yerinde olabilirdik. delirmenin eşiğinde yaşamaya hala alışamamış olmamız şaşırtıcı. neyse.
  
  çok benzer bir maili belki bir farkındalık yaratabilirim umuduyla istifa ederken çalıştığım bankanın genel müdürüne atmıştım. cevap filan da beklemiyordum ama adam üşenmemiş özel mailimi bulmuş ve yazıklarımın istifayı kaldıramadığım için (!) duygusal davranarak yazıldığını, anlamsız olduğunu ve zaten hiçbirinin kanıtlanamayacağını anlatan upuzun bir mail atmıştı. istediği herhangi birini kanıtlayabileceğim cevabını ise yanıtsız bırakmıştı. keşke koşa koşa bana kanıtlayamazsın diye dikleneceğine lan acaba diyerek kendi araştırsaydı. ama bu yozlaşmanın önüne geçmek olur o zaman da sistem çöker. ne gerek var?
  
  o çok değerli para makinesi sisteminiz can yakıyor, can alıyor. keşke gencecik pırıl pırıl insanların hayallerini, umutlarını, huzurunu, canlarını çalacağınıza biraz kulak verseniz. insanlar biraz olsun yaşayabilse keşke.
  
  çok yorgunum.