neden geldim amerika'ya

• türkünün hikayesini erkan oğur bir söyleşisinde şu şekilde anlatmış;
  
  “o türkü, aşil ponolos adlı, harput’tan amerika’ya göç eden elazığlı
  bir ermeni vatandaşımızın bestelediği bir türküdür. new york’ta bir
  taş plakta çıktı. amerika’da 1992 yılında, amerika’ya göç eden
  göçmenlerin müzikleri ile ilgili bir kitap yayınlamış olan ]erry
  silverman adlı bir müzikoloğun, kitabında harput yöresinden
  kullanmak istediği bir türkü idi. bana “bu parça hangi makamdadır,
  ne anlatıyor bu adam?” gibi sorular sordu, açıklama istedi. ben de
  türküyü bu vesileyle ilk kez o zaman dinlemiştim. türkünün orijinal
  ismi “neden geldim amerika’ya” imiş ve taş plak kaydı varmış. tipik
  harput yöresi müziği, harput peşrevi çalınıyor, klarnet, cümbüş,
  kanun, vurma sazlar kullanılıyor. çalgıcılar çok kötü çalıyorlardı
  plakta. belli ki new york’ta oradan buradan bulunan müzisyenlerle
  kaydedilmiş. aşil ponolos çok güzel okumuş, tam bir hafız tavrıyla
  söylemiş ezgiyi. koyu elazığ ve ermeni lehçesinin karışımıyla oluşan
  bir türkçeyle “neden geldim amerika’ya?” diyor. hafız burhan cinsi
  yanık bir sesi var ponolos’un.
  
  ponolos, elazığ’dan new york’a göç ediyor. bu arada memleketini
  özlüyor, fakat amerika’yı da seviyor ve oradan kopamıyor. “tek seni
  şirin amerika, görmez olaydım” diyor türkünün içinde. buna türkü
  demek de doğru değil, ne türkü ne şarkı, çünkü elazığ ezgilerinin
  kendine has özellikleri var.
  
  istanbul’un bugünkü durumu ile new york’un eski hali arasında
  benzerlikler olduğunu gördüm. bugün de anadolu’dan istanbul'a göç
  etmiş, yüreği yanık, istanbul’a hem isyan eden hem de onu çok seven
  insanlar var. onların öyküleri de aşil ponolos’un öyküsüne çok
  benziyor. amerika’da “neden geldim amerika’ya” yerine “`neden geldim
  istanbul`’a” diye mırıldanıyordum, bu benzerliği gördüm, “neden
  geldim istanbul’a” böylece aşil ponolos’un öyküsünden esinlenilerek
  ortaya çıkmış oldu. ne yazık ki benim bulup ortaya çıkardığım ve
  “neden geldim istanbul’a” diye tanıttığım parça, bazıları tarafından
  alındı, kullanıldı.”
  
  (aksiyon dergisi, 22 temmuz 1995)