leonce ile lena
-
büchner neden gencecik ölmüş diye hayıflandığım dönemlerde en son okuduğum oyunu. konusu, atmosferi ile sahneye koyanlar açısından hem keyifli ve uygulamaya açık hem de tehlikeli bir oyun. alt metni nedeniyle ne çok fazla sert olup oyunu sıkıcılaştırmaya ne de çok basitleştirmeye gerek var, iki uç arasında ince bir çizgiye sahip. hayal gücünün derinliklerine kalmış...büchner' in en renkli oyunudur kanımca. (topu topu kaç tane var ki zaten?) bu oyunu okuduktan sonra daha çok üzülmüş ve büchner' i delicesine kıskanmıştım bir süre.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap