in the flesh

• aynı isimli bir de unutulmaz şarkı vardır. pink floyda ait olan bu şarkı the wall albümünün açılışı ve kapanışa doğru ikinci plakta (ya da ikinci cd'de) 8 numaralı şarkıdır. 1979 yılında protest rock'ın artık tarihe altın harflerle geçen bu örneğinde bu şarkının konsept olarak iki defa geçmesi de çok normaldir. the wall ilk defa sözü, müziği ve kocaman video clipiyle bir bütün olarak alınmış ve birbirinden ayrılamaz olduğu kanısında da olsanız, sözü, müziği ve görüntüleri ile ayrı ayrı da belleklerde aynı şeyi yansıtacak nadir çalışmalardan biridir.
  
  öyle ki burada alan parker & roger waters işbirliği inanılmaz bir noktadadır. bu yüzden zaman içinde pink floyd = the wall olarak belleklerde (hatta bazı dar beyınlerde senelerce roger baba'nın bob geldof olduğu kanısı da ikamet etmiştir) yer almıştır. halbuki bu sadece bilinçaltının yanılsamasıdır (bkz: kendinde sey).
  
  tam bu noktada "in the flesh?"
  
  "so ya
  thought ya
  might like to go to the show.
  to feel the warm thrill of confusion
  that space cadet glow.
  tell me is something eluding you, sunshine?
  is this not what you expected to see?
  if you wanna find out what's behind these cold eyes
  you'll just have to claw your way through this
  disguise."
  
  sözleri ile açılan the wall albümü kapanışa doğru "in the flesh" halini alır^*
  
  "so ya
  thought ya
  might like to
  go to the show.
  to feel that warm thrill of confusion,
  that space cadet glow.
  i've got some bad news for you sunshine,
  pink isn't well, he stayed back at the hotel
  and they sent us along as a surrogate band
  we're gonna find out where you folks really stand.
  
  are there any queers in the theater tonight?
  get them up against the wall!
  there's one in the spotlight, he don't look right to me,
  get him up against the wall!
  that one looks jewish!
  and that one's a coon!
  who let all of this riff-raff into the room?
  there's one smoking a joint,
  and another with spots!
  if i had my way,
  i'd have all of you shot!"
  
  albüm ve bu şarkı özellikle roger watersı pink floyd bütünlüğünden ayırıp roger watersı tek adam imajına yönlendirmiştir. bir başyapıt olan bu albüm ve bu önemli şarkı seneler sonra final cut üzerine atılan bokla pink floydun roger watersla yolunu ayırmasına da sebebiyet vermiştir.
  
  (imho, roger baba da olayın doruğuna bununla çıkmıştır. ayrıca kıskananlar çatlasındır. her doruktan bir şekilde iniş olacaktır. ama gönül isterdi ki ayrılmasınlar. şimdi bir düşünün pink floyd bir konser verse ve david baba tek başına empty spaces'ten young lust'a geçsin. viceversa da olmaz. zira run like hell de olmuyor.)