gül gölge

• yıl: 1999, yer: bilgi üniversitesi taksim binası…
  yüzünde bir gram makyaj yoktu, kuğu gibi süzülerek kantin kapısından içeri girdi…hemcinsleri dahil, onlarca insanın ona odaklandığının farkındalığında olmasına rağmen asaletinden hiçbir şey kaybetmeden kendisine bir cay aldı ve sıradan bir masaya oturdu…dudaklarından kelimeler dökülmeye başladığı anda tüm önyargıları yıktı…güzelliğine inat zeka dolu cümleler kuruyordu… pişti oynuyorduk evet eşli pişti…yanımdaki kızı kaldırdı, aldı eline desteği ve “hadi başlıyoruz” dedi...o anda ben ve arkadaşım oyunu çoktan kaybetmiştik…ağzı açık ayran budalası gibi onu izlerken 11 ya da 12 pişti yedim...o zamanlarda da sutyen kullanmazdı, ihtiyacı da yoktu…güzel ve zarif bir kadındı…o kadar farklı yürüyordu ki onu izlemek bir ritüel haline gelmişti tüm kantin için…
  aradan yıllar geçti…değişti elbette hepimiz gibi…ekranda onu gördüğümde dayanamıyorum kanalı değiştiriyorum şimdiki zamanda… hayır benimki sevgi, ask ya da baksa bir şey değil…tüm arkadaşlar güzelliğine ve zarafetine hayrandık…öyle tanıdık onu… öyle kalsın istiyorum…zamana rağmen her kadın gibi çok güzel bir anne şimdi…hayat oyununda basarılar diliyorum…