9 entry daha
  • efendim bir keresinde italyanın cenova kentinde bir banka oturdum çıt çıt çıt kraker yiyordum,
    sonra yere bir kaç parça düşürdüm. güvercinler geldi...

    sonra kuşların ayağımın dibinde toplaşması o an çok hoşuma gitti, güzel bir hava, hafif rüzgar vs. derken hümanizm dalgalarına kapıldım,
    "kuşlar böcekler, hayat ne güzel" moduna büründüm.

    küçük bir kız çocuğu geldi kuşların yanına,
    krakerlerimden biraz da ona verdim, küçük kızın avucuna koydum bir miktar da.
    ufaklığa:
    - "hadi besleyelim.. hadi sende at krakerlerden" diye gaz verdim.

    daha sonra aileleriyle parkta gezen 2 çocuk daha katıldı bize,
    diğerlerine de kuşlara atıp eğlensinler diye kraker verdim,
    ne de olsa 2 gündür bitiremediğim koca bir kraker paketim vardı. (evet kendimi eminönündeki kuşlar için yem satan teyzeler-amcalar gibi hissettim)
    bu böyle süregidiyordu ki.....

    - "hrööööööaaaarrrrrrr!!! hübelelelele!" diyerekten bir çocuk çıkageldi....

    bütün kuşlar uçtu kaçtı... bütün eğlence bitti... çocuklar dağıldı...

    oradan kükreyerek kuşları korkutup kaçıran canavarı ise babası şöyle çağırdı:

    - "atilla oğlum uzaklaşma dövücem ama bak..."
583 entry daha
hesabın var mı? giriş yap