caesium

• güçlü, bir o kadar da narin, nadirdir. mutlu olduğu anlarda bile gözlerinin arkasında hep cennetin yağmurları saklıdır. gülümsemesinin üstünden gölgeler geçer ansızın ve o yine sadece ara verdiği savaşına geri döner ses çıkarmadan, çaresizce...
  
  geleceği geçmişinin esiridir. o ise korkularına bağımlı... dünü yaşarken bugün ıskalanır, yarın ise bir türlü gelmeyecek gibidir bazen... kalın duvarların arasından sızan sarı sıcak ışık kendine çeker düşkünleri, şekere üşüşen karıncalar misali...
  
  bitmeyen hesaplarını, kapanmayan koca defterlerini o hayalin kapısında bırakamaz. ağırlıkları altında ezilir ama belli etmez. kimse farkedemez sessiz yakarışlarını...
  
  bütün bunlar olurken kaburga kemiklerinin altında; dışarıdaki o bambaşkadır. huzur verir, mutlu eder, hayat bağışlar. kendi korkularıyla yaptığı kavgalarını sürdürürken bir eliyle kollar "ufaklığını". hem karanlıktan hem de kendi gölgelerinden... onu uykusundan uyandırmıştır ve şimdi dünyanın çamurundan korumaya çalışmaktadır. sarılır, büyütür kollarının arasında...
  
  oysa fazla şey istemez; uyandığında ona gülen bir çift gözdür tek arzusu...