antonia

• arkadas er kisi ile gittik bu filme, dunya kadinlar gunu yapsaminda film klubu gosteriyordu. film hakkinda bilgilendirmeye calisiyorum er kisiyi, iste, anaerkil bir duzen kuruyormus antonia, feminizm, lezbiyenlik falan filan varmis, kadinlar icinmis, diyorum. er kisi urkuyor, yok, bana simdi dusmanca yaklasmasinlar, diyor. erkek oldugum icin benden nefret etmesinler, diyor. er kisiye, yok oyle bir sey, diyorum. hem feminizm erkek dusmani olmak demek degil ya, nasil unutuyorsun, diyorum. ama bir yandan da hosuma gidiyor bu durum cunku akli basinda ve eli yuzu duzgun bir kadin olarak erkek egemen ortamlarda birey olarak varolmaya calisma derdini, esitlikten bahsedince dusmanca karsilanma ile basa cikmaya cabalayip durma durumlarini yasamis birisi olarak bu sefer de bir er kisinin disi kisiler tarafindan kabul edilmeme ve terslenme endisesi tasimasi sirin bir durum. neyse. filme gidiyoruz. film bekledigim gibi cok guzel cikiyor. detaylari ile, hikaye anlatisi ile, konusu ile oldukca guzel. kadin oldugum icin ayrica bir gurur duyuyorum. er kisi, oh feminist korkumu yendim sayende, diyor. o da begenmis. demek ki erkek feministler de olabiliyormus! diye heyecanlandi. kadinlarin ozgurlesmesi fikrini kabullenemeyen, feministleri oculer feminizmi de canavarlik olarak goren ve sadece amazon kadinlari etrafinda yaratilan mitlerden ibaret sanan kisilerin izlemesi icin iyi bir film ama gel gor ki oyle insanlar da boyle filmleri izlemez, izlese bile anlamaz...
  
  lirik ve keyifli bir anlatimi olan bu film 1996 yilinda yabanci film dalinda oscarcigi kucakladi.