güneş duru

• dun pencereden disariyi seyrederken dusundum, birden bire aklima bu omurde gecebilecek ortalama suremin yarisini gecirmis oldugum geldi.
  yani saglikli bir bicimde yasayacagimi varsayarsam, bu yasadigim kadar zamani daha gecirdigimde hayat suremin yaklasik sonuna gelmis olacagim. yolun yarisini gecmisim.
  
  gecirdigim omur yari suresinde tanidigim en enteresan insandir gunes duru, en guclu olanlardan biridir, en prensipli olandir, en inatci, en sade, en durust, en guvenilir insandir; yerine getiremeyecegi hicbir sozu vermez, verdigi her sozu tutmaya cabalar. amaclari vardir sahip ciktigi. herkesin kolay kolay "taniyorum" diyebilecegi biri degildir, biraz yakinina girmis olanlardan cogu kendisini ancak "tanidiklarini zannederler" ama hicbir sey bilmezler hakkında. meslegine ve bilgiye asik bir arkeologdur, işin havasinda degil; bilgiyi üretmeye, bilgiye ulasmaya dairdir çabası. iyi bir müzisyendir, duyamadiginiz sesleri duyar. bes duyudan fazlasina sahiptir; bilemediklerinizi bilir, gormediklerinizi gorur, duymadiklarinizi duyar. susar ama. bu yuzdendir ki hakkinda konusmayi, atip tutmayi sever insanlar; belki yaklasamadiklarindan. bir cok insanin "ben yaptim oldu" diyebilecegi seyleri cok sahane yapar; mesela sahane bir fotografci, harika bir restoratordur ama hic bagirmaz bunlari, bildirmez de. bilinmesini onemsemez. herkesin cok onemsedigi bir cok seyi onemsemez, gorunusler ile, gosterilenler ile isi yoktur. bu dunya uzerinde gecirdigim surenin yaklasik beste birini durmaksizin kendisini severek gecirdigim, halen durmaksizin sevdigim kisidir ayrıca, uzerimde her zaman cok etkisi vardir, yazdiklarimi cizdiklerimi acimasizca elestirirken de, memnun olmadigim seyler hakkinda dalasirken de degismez bicimde en yakinimdir. bu gun bu satirlari yazma nedenim hayatimin toplamina donup baktigimda hissettigim birden fazla seyin beni gulumsetiyor olmasindan ziyade, kucuk dunyalarinda kiyametler koparan, kendilerini bilmeyen, bilmeye dair yurunecek yolun farkinda bile olmayan her yastan insanlarin anlamsiz tepinmelerinin orta yerinde gunes duru'nun kendi gibi kalabilmesine duydugum hayranliktir, bir kez daha ve her zaman.