akrabalara karşı bir yakınlık hissedememek

• evlerine gittiğinizde kimse konuşmaz. herkes susar. çünkü kimse birbirini sevmemektedir. kimse de sevmediği insanlarla konuşmak istememektedir.
  
  biri espri benzeri bişey yaptığında bu suskun güruh aniden patlayıp gülmeye başlar. fakat bu gülüş en fazla 2 saniye sürer. çünkü yalandan gülünmüştür. herkes tekrar eski suskun pozisyonuna geri döner. sanki deminki espri hiç yapılmamış gibi. suratlarda aptal bir ifade...
  
  gözler genelde halı desenlerine ya da televizyondaki sikko programa yönelir. mecburen ilgilenilecek bişeyler bulunmalıdır çünkü ortam çok suskundur. en azından bu suskunluğa sebep bulmak gerekir. hani bakın ben gazete okuyorum, dergiyi inceliyorum ya da televizyona bakıyorum suskunluğum o yüzden gibi...
  
  zaten bu gibi gergin ortamlarda televizyon hiç kapanmaz. bir kaçış yoludur çünkü. herkes muhabbetin sıfıra yaklaşma nedenini televizyona bağlamak ister. televizyon açık olduğu için muhabbet tıkanmıştır çünkü. herkes televizyona bakındığı için kimse kimseyle konuşmamaktadır... (yalan)
  
  amına koyım millet anlatıyor;
  
  "hafta sonu kuzenlerle balığa gittik ulan gül gül öldük vallaa!"
  "geçen gün teyzemlere gittik sabaha kadar okey oynadık. muhabbette süperdi gül gül öldük amna qoyım!"
  "lan bizim halaoğlu geldi dün elinde de biralar... başladı üniversite anılarını anlatmaya... gül gül öldük amına koyım!"
  .........
  .....
  ...
  
  kıskanıyorum lan böyle tipleri! gülüp gülüp ölmek istiyorum akrabalarımla... bazende muhabbetten eksik kalmamak adına;
  
  -hacı bizde geçen gün amcamlara gittik!
  -eee?
  -döndük sonra... hihihi...
  -e eee?
  -gül gül öldük amına koyıyım:(((((